vidalaşma — «Vidalaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həyat — is. <ər.> 1. Materiyanın hərəkətinin müəyyən inkişaf mərhələsində əmələ gələn xüsusi forması; varlıq, dirilik. Yerdə həyatın əmələ gəlməsi. – Bunları duyduqca, düşündükcə mən; Həyata, varlığa məftun oluram. S. V.. 2. Ömür. Əşrəf həyatında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vida — is. <ər.> Görüşüb bir birindən müvəqqəti və ya həmişəlik ayrılma; xudahafizləşmə, sağollaşma; əlvida. Hacı təntənəli bir vida ziyafəti düzəltmişdi. M. S. O.. Şükufələnmiş güllər nəsimin dəyməsindən enib qalxdıqca, Gülsümün vidasına cavabən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrılmaq — f. 1. Ayrı düşmək, aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq. Gülnaz bir neçə addım anasından ayrılıb, özünü qabaqda gedən üç nəfərə çatdırdı. M. İ.. Ayna ilə Ayaz küçədə bir birindən ayrıldılar. Ə. M.. // Xudahafizləşmək, vidalaşmaq. Turxan bəydən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoluzorba — bax qolçomaq 2 ci mənada. Bakı qubernatoru Bakı varlıları və Bakı qoluzorbaları ilə görüşmək və vidalaşmaq qərarına gəlmişdi. M. S. O.. İndi ona yaxın düşməkmi olar? Özü güclü zorlu, başında qoluzorba quldurlar. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qubernator — <lat.> tar. 1. 1917 ci il inqilabından əvvəl Rusiyada quberniya (vilayət) rəisi; vali. Qubernator həmişə deyərdi: «Poçt yolundakı çaparxanaların hər birində Rəhim bəy kimi mənim bir adamım olsa, yolda heç bir çapqın olmaz, qurd qoyun ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlvida — n. <ər.> Sağlıqla qal, xudahafiz. Əlvida, ey sevimli şəhər. – Əlvida! Əlvida! Daldığım uyğu; İnanmam ölümmü, röyamı yoxsa. S. V.. <Şəmsiyyə:> Gözləyəcəyəm, müəllim, hələlik əlvida! – deyib getdi. M. İ.. Əlvida etmək – 1) görüşüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
